opposer

opposer [oppoozee]

I     (à) 〈overgankelijk werkwoord〉

1 tegenoverstellen (ten opzichte van) ⇒ tegenover (elkaar, iets) plaatsen, stellen

2 opzetten (tegen) ⇒ confronteren (met)

3 tegenwerpen (tegen) ⇒ inbrengen (tegen), aanvoeren (tegen)

♦voorbeelden:

1    opposer avantages et désavantages • voor- en nadelen tegen elkaar afwegen

      match qui oppose deux équipes • wedstrijd waarin twee teams tegen elkaar uitkomen

      opposer de la résistance • niet meegeven

2    conflit qui oppose deux pays • conflict dat twee landen verdeeld houdt

      être opposé à • tegen (iets) zijn, het niet eens zijn met

3    opposer un refus à qn. • iemand iets weigeren

      opposer une résistance aux ordres • tegen de orders ingaan

II   s'opposer (à) 〈wederkerend werkwoord〉

1 zich verzetten (tegen) ⇒ ingaan (tegen), zich kanten (tegen)

2 een belemmering vormen (voor)

3 het tegenovergestelde zijn (van) ⇒ staan (tegenover), totaal verschillen (van)

4 staan, liggen, hangen (tegenover)

♦voorbeelden:

1    deux orateurs qui s'opposent • twee sprekers die een confrontatie aangaan

      s'opposer à qn. • tegen iemand ingaan

      s'opposer à ce que 〈+ aanvoegende wijs〉 • zich er tegen verzetten dat

v

(à)

1) tegenoverstellen

2) confronteren (met)

3) inbrengen (tegen)

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.